درخشش یک لامپ فلورسنت برای اولین بار در نمایشگاه جهانی نیویورک در سال 1937 به نمایش گذاشته شد.
عملکرد لامپ فلورسنت بر این اصل استوار است که تشعشعات فرابنفش تولید شده از تخلیه بخار جیوه کم فشار در یک لامپ قوس الکتریکی با تماس با سطح فسفر موثر فلورسنت، نور مرئی ایجاد می کند.
لامپ سنسور دار با ضریب راندمان تا 70 lm/W اثر خود را در قرن بیستم در نورپردازی داخلی با عمر طولانی خود بر جای گذاشتند. فلورسنت های نازک T5 با بازدهی بالا و طراحی نازک خود به محصولات برجسته این حوزه تبدیل شده اند.
لامپ های فلورسنت فشرده به لطف طراحی منحنی، خود بالاست و پایه سوکت E27 در مصرف انرژی صرفه جویی می کنند.
گزینه را ارائه کرد. لازم به ذکر است که لامپ های فلورسنت برای روشنایی داخلی طراحی شده اند، آنها می توانند نور کمتری را در دمای محیط کم و بالا ارائه دهند.
لامپ های رشته ای نرم در دهه 1940 و لامپ هالوژن در دهه 1950 ظاهر شدند. در دهه 60 و 70، بازتابنده بیضوی و لامپ نمک هالوژن فلزی تولید شد. و سرانجام در سال 1990 فیلیپس لامپ 60000 ساعته را با استفاده از القای مغناطیسی معرفی کرد.
اکثر تولیدکنندگان روشنایی امروزی، با سیاست های اقتصادی جهانی شدن، بیشتر تولید لامپ خود را در خاور دور انجام می دهند. لامپ های فلورسنت به دلیل محتوای جیوه 3-4 میلی گرم ، در صورت دفع مستقیم به محیط زیست آسیب می رسانند.
در حال حاضر اگر در کشورمان به طور متوسط سالانه دو لامپ فلورسنت برای هر نفر مصرف کنیم، این میزان معادل حدود نیم تن جیوه در سال است که از نظر آلودگی زیست محیطی نمی توان آن را دست کم گرفت.
استفاده گسترده از لامپ های رشته ای و لامپ های فلورسنت در روشنایی ، قرار دادن نوری بازتابنده ها، مواد سوکت مکانیکی، بالاست الکتریکی و مدارهای منبع تغذیه و همچنین منبع نور مورد استفاده را به منصه ظهور رسانده است.
بنابراین ، نورپردازی به یک “طراحی مهندسی” فراتر از کاربرد صرف تبدیل شده است. در این زمینه، توجه به تأثیر استفاده فشرده از لامپ های سدیم در روشنایی جاده ها و لامپ های متال هالید پرقدرت در روشنایی فضای باز ضروری است.
می توان گفت که تا چند سال دیگر در کشور ما لامپ های رشته ای از بازار حذف خواهد شد، زیرا از سال 2009 استفاده از لامپ های رشته ای بالای 100 وات در اتحادیه اروپا ممنوع شده و تولید لامپ های رشته ای نیز متوقف خواهد شد.
بعد از 2012 از نظر فنی، لامپ های رشته ای از نظر لومن وات بازده و کارایی بسیار پایینی دارند. به عبارت دیگر، چنین لامپ هایی بیشتر انرژی خود را به عنوان گرما در ناحیه مادون قرمز به جای نور مرئی ساطع می کنند.
در این مرحله، LED های نسل جدید که کارایی آنها تقریباً به لامپ های فلورسنت می رسد.به نظر می رسد ما آن را ترجیح می دهیم. شاید از این طریق بتوانیم در هزینه های روشنایی خود که یک پنجم کل مصرف انرژی الکتریکی را تشکیل می دهد، صرفه جویی کنیم.