آب یکی از ویژگی های کیفی مهم عسل است. هدف این است که محتوای آب را تا حد امکان پایین نگه داریم، زیر 18 درصد.
زیرا تنها در این صورت است که عسل واقعا رسیده و از فساد محافظت می شود. عسل هدر از این نظر مستثنی است زیرا با آب 21.5 درصد همچنان عسل هدر از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است.
هیدروکسی متیل فورفورال، به اختصار HMF، بسته به دما و زمان از شکر تشکیل می شود. عسل خوب و طبیعی فقط حاوی مقادیر کمی HMF است.
اگر عسل گون لرستان برای مدت طولانی نگهداری شود یا در معرض دمای بالا قرار گیرد، HMF به میزان قابل توجهی تشکیل می شود.
بنابراین، سطح HMF بالا نشانه کیفیت پایین است و ممکن است نشان دهنده گرم شدن عسل باشد. HMF در غلظت های بالاتر به طور بالقوه سرطان زا در نظر گرفته می شود.
اینورتاز آنزیمی است که به طور طبیعی در عسل یافت می شود و ساکارز را به قندهای ساده گلوکز و فروکتوز تجزیه می کند. فعالیت اینورتاز باید بسیار زیاد باشد و به عنوان یکی دیگر از ویژگی های کیفی عسل عمل می کند.
این به این دلیل است که اینورتاز در دمای 40 درجه سانتیگراد ناپایدار است. در نتیجه، اگر فعالیت اینورتاز زیاد باشد، عسل نمی تواند بیش از حد گرم شده باشد.برای اینکه بعد از آن کیفیت خراب نشود، نگهداری صحیح بسیار مهم است.
عسل باید در جای خنک (زیر 18 درجه سانتیگراد)، خشک و تاریک نگهداری شود. علاوه بر این، شیشه باید همیشه محکم بسته شود، در غیر این صورت عسل رطوبت گیر آب را از هوا جذب می کند.
به دلیل محتوای آب بیشتر، عسل می تواند تخمیر و فاسد شود. علاوه بر این، عسل را فقط باید با اشیاء تمیز جدا کرد تا از آلودگی جلوگیری شود. اگر عسل به درستی نگهداری شود، سال ها ماندگاری دارد.