چکمههای اسکی و یا کفش اسکیت fila باعث انقباض عروق در اندامهای تحتانی پوشنده میشوند و در نتیجه باعث ایجاد پدیده «سرد پا» میشوند.
برای رسیدگی به این مشکل، این کار یک چارچوب محاسباتی برای تجزیه و تحلیل تعاملات بین کفش اسکی و اندام تحتانی ارائه می دهد.
هندسه اندام تحتانی از روش های تصویربرداری تشدید مغناطیسی و توموگرافی کامپیوتری و داده های آنتروپومتریک به دست آمده است. هندسه پوسته چکمه اسکی با استفاده از مدل های طراحی سه بعدی کامپیوتری از یک سازنده به دست آمد.
در مورد بوت اسکی، تکنیکهای اسکن لیزری برای ثبت هندسه هر لایه اجرا شد.
مدلهای مکانیکی چکمه اسکی و اندام تحتانی با استفاده از تحقیقات تجربی همراه و تحلیلهای محاسباتی شناسایی و تایید شدند.
مدلهای محاسباتی برای شبیهسازی فرآیند کمانش و بررسی پدیدههای تعامل بین چکمه و اندام تحتانی مورد بهرهبرداری قرار گرفتند.
به طور مشابه، فعالیت های تجربی برای تجزیه و تحلیل بیشتر پدیده کمانش انجام شد.
نتایج محاسباتی و تجربی بهدستآمده در مورد فشار برهمکنش و جابجایی بین سگک و قلاب سگک مربوطه مقایسه شد.
این مقایسهها توافق معقولی را ارائه کردند (میانگین اختلاف بین مدل و نتایج تجربی در ناحیه تیبیا: 20%)، که بر توانایی مدل برای تفسیر صحیح نتایج حاصل از اندازهگیریهای تجربی تاکید میکند.
نتایج، نواحی بحرانی ساق پا، مانند ناحیه تیبیا، ناحیه پاشنه پا و قدامی کف پا را شناسایی کرد که ممکن است به دلیل فشار هیدرواستاتیک و فشار فشاری اعمال شده بر آنها، بیشترین آسیب را ببینند.
نتایج نشان میدهد که روشهای محاسباتی امکان بررسی پدیدههای تعامل بین ساق پا و چکمه اسکی را فراهم میکنند و به طور بالقوه چارچوبی مؤثر برای طراحی راحتتر و ارگونومیکتر چکمههای اسکی ارائه میدهند.