خریداران پنبه، پنبه را بر اساس نمونه های بریده شده از عدل ها قضاوت می کنند. کلاس‌های پنبه ماهر، پنبه را طبق استانداردهای تعیین شده توسط وزارت کشاورزی ایالات متحده مانند تمیزی، درجه سفیدی، طول الیاف و استحکام الیاف درجه‌بندی یا «طبقه‌بندی» می‌کنند.
کلاس ها یک نمونه می کشند. آنها بیشتر پنبه را دور می اندازند تا زمانی که فقط کمی از الیاف به خوبی تراز شده باقی بماند. آنها طول الیاف را اندازه گیری می کنند که به آن الیاف اصلی می گویند.
الیاف اصلی بلندتر پنبه درجه بالاتری هستند و با قیمت های بالاتر فروخته می شوند. منگنه های بلند از 1.1 اینچ تا 1.4 اینچ طول دارند.
طبقه بندی USTER® HVI سیستم طبقه بندی استاندارد در ایالات متحده و همچنین برای تجارت بین المللی پنبه است. USTER® HVI برای اندازه گیری مهم ترین خواص الیاف پنبه مانند میکرونر، طول الیاف (UHML)، یکنواختی، شاخص الیاف کوتاه، استحکام، ازدیاد طول، رنگ، محتوای زباله و درجه بلوغ استفاده می شود. طبقه بندی HVI از سال 1981 برای همه پرورش دهندگان در دسترس بوده است.
روش های طبقه بندی الیاف پنبه
اندازه گیری طول الیاف، یکنواختی طول، استحکام الیاف، میکرونر، درجه رنگ، سطل زباله و درجه برگ توسط ابزار دقیق با حجم بالا انجام می شود، در فرآیندی که معمولاً به عنوان “طبقه بندی ابزار با حجم بالا” شناخته می شود. فقط مواد خارجی و شرایط خاص هنوز به طور رسمی توسط روش سنتی تعیین طبقه طبقه بندی می شوند.
طول فیبر
طول الیاف میانگین طول نیمه بلندتر الیاف (نیمه متوسط طول بالایی) است. در هر دو 100 و 32 اینچ گزارش شده است. طول فیبر با عبور دادن “ریش” فیبرهای موازی از یک نقطه حسگر نوری اندازه گیری می شود.
ریش زمانی تشکیل می شود که الیاف یک نمونه پنبه به طور خودکار توسط یک گیره گرفته می شود، سپس شانه می شود و در جهت موازی قرار می گیرد.
طول الیاف تا حد زیادی تحت تأثیر تنوع است، اما قرار گرفتن گیاه پنبه در معرض دماهای شدید، استرس آبی یا مواد مغذی
کمبود ممکن است منجر به الیاف کوتاه تر شود. تمیز کردن یا خشک کردن بیش از حد در جین نیز ممکن است منجر به الیاف کوتاه تر شود. طول فیبر
بر استحکام نخ، یکنواختی نخ و راندمان فرآیند ریسندگی تأثیر می گذارد. ظرافت نخی که می توان با موفقیت از الیاف معین تولید کرد نیز تحت تأثیر طول الیاف است.
